अनादिकालंयावज्जाज्वल्यमानः दीपस्तम्भोऽभवदयंभारतदेशः। पाश्चात्यानां पौरस्त्यानां वा विज्ञानकुतुकीनां समाश्रयभूरियम्। सांस्कृतिकपराणां धार्मिकपराणां कलासाहित्यिकपराणां दार्शनिकपराणां च समस्तानां मानविकमूल्यानाम् अधिकाधिकसमार्जने पर्याप्तोऽऽसीदयं देशः। सुदीर्घकालचरित्रेऽपि उपपञ्चशताब्धिपरिमितवयोयुक्तः आधुनिकविज्ञानस्याभूतपूर्वाभ्युदयः प्राचीनान्सर्वानतिशेरते। प्रवर्धमानानां प्रगतीनां सर्वेषामादरः सर्वात्मना कर्तव्यः, केनापि निराकर्तुं जहातुं वा न शक्यतेत्येतदनुभूयमानं सत्यमेव। सुपर्याप्तेनाधुनिकविज्ञानेन सह परमसुखसाफल्यार्थमाध्यात्मिकपठनानां पुनरवलोकनमपि मध्येमध्ये कर्तव्यमितिचिन्ता मे प्रवर्तते।